TIJDLOOS KATHMANDU
Door: TWAN
Blijf op de hoogte en volg Twan en Carolien
14 September 2018 | Nepal, Kathmandu
Getoeter en het geluid van mensen klinkt onder ons en in de verte zien we de Swayambudnath (monkeytempel) uitsteken boven de vele andere gebouwtjes op een berg. “Something to drink sir?” Vraagt de man in een keurig gestreken wit overhemd? “A Coca-Cola please!”.
We staan op het dak van ons hotel en kunnen van daaruit rondom over de daken van Kathmandu kijken…of zeg maar beter de daken in de vallei van Kathmandu.
25 jaar geleden waren de stadsgrenzen nog duidelijk maar deze zijn nu compleet vervaagd; volgebouwd met allerlei soorten optrekken, veelal 2 tot 4 etages hoog. We verblijven in het midden van Thamel. Dit deel van Kathmandu is sinds de jaren 60 het toeristisch hart. Stond het begin jaren 70 vooral bekend als hippie paradijs, nu is het vooral het domein van backpackers, avonturiers en toeristen op reis door Nepal. Thamel is centraal geleden en een ideale uitvalshaven.
De sfeer is moeilijk te omschrijven. Een explosie van bedrijvigheid. Een wirwar van straatjes vol restaurantjes, kleine winkeltjes, souvenirshopjes en straatventers. Nog altijd bestaat het elektriciteitsnetwerk hier uit grote bossen kabels geknoopt van paal naar paal. Je kunt in deze buurt eenvoudig een paar uur in ronddolen.
Begin van de middag lopen we naar Durbar Square. Zeg maar het stadsplein van Kathmandu. Op het plein staan meer dan 50 tempels en monumenten opeengepakt. Het is het hart van het oude Kathmandu. Dit was tot een paar jaar geleden de trots van de stad maar is door de aardbevingen deels verwoest. De functie van ontmoetingsplek heeft het nog steeds. Je betaalt als toerist nu 10 dollar. Laat ik maar hopen dat het gebruikt wordt voor de wederopbouw. Vergelijken we het met november vorig jaar dan zien we gelukkig veel vooruitgang en overal is men aan het werk. Vrouwen tillen het cement over de bamboesteigers omhoog, andere dragen de bakstenen in rieten manden op hun schouders.
Vanaf de tempels die nog wel intact zijn wordt dit alles gadegeslagen door vele Nepalezen. Zij zitten hier soms stil, soms te praten en weer anderen zijn bezig met godsdienstige rituelen.
Halverwege onze wandeling naar Durbar Square zien we een lange rij met in het rood geklede vrouwen. De rij lijkt helemaal door te lopen tot het plein. Het is vandaag vrouwenfestival. Vrouwen zijn vrij en velen zijn in het rood gekleed. Ze wachten in de lange rij om uiteindelijk bij een van de tempels hun offeringen te doen.
Op het plein zelf is het een bijzonder mozaïek van beleving en activiteiten; de jongere generatie danst op ‘beats’ van een Dj, anderen laten hun toekomst gunstig beïnvloeden door bij ‘holy men’ hun toekomst te laten lezen en offers te brengen. Mooi is het te zien hoe de vrouwen met veel devotie de kaarsen aansteken bij de tempel, men buigt, steekt de handen vooruit, laten een belletje klinken en lopen stil door. Duizenden vrouwen met ieder hun eigen ritueel. Mooi om te zien.
Wanneer de avond valt verstomd langzaam het geluid en de activiteiten op het plein en zien we zelfs een einde aan de rij komen.
Tijd om terug te gaan naar het hotel. Vanaf het dak kijk ik opnieuw over Kathmandu. Wat een mooie stad om even tijdloos te zijn.
We staan op het dak van ons hotel en kunnen van daaruit rondom over de daken van Kathmandu kijken…of zeg maar beter de daken in de vallei van Kathmandu.
25 jaar geleden waren de stadsgrenzen nog duidelijk maar deze zijn nu compleet vervaagd; volgebouwd met allerlei soorten optrekken, veelal 2 tot 4 etages hoog. We verblijven in het midden van Thamel. Dit deel van Kathmandu is sinds de jaren 60 het toeristisch hart. Stond het begin jaren 70 vooral bekend als hippie paradijs, nu is het vooral het domein van backpackers, avonturiers en toeristen op reis door Nepal. Thamel is centraal geleden en een ideale uitvalshaven.
De sfeer is moeilijk te omschrijven. Een explosie van bedrijvigheid. Een wirwar van straatjes vol restaurantjes, kleine winkeltjes, souvenirshopjes en straatventers. Nog altijd bestaat het elektriciteitsnetwerk hier uit grote bossen kabels geknoopt van paal naar paal. Je kunt in deze buurt eenvoudig een paar uur in ronddolen.
Begin van de middag lopen we naar Durbar Square. Zeg maar het stadsplein van Kathmandu. Op het plein staan meer dan 50 tempels en monumenten opeengepakt. Het is het hart van het oude Kathmandu. Dit was tot een paar jaar geleden de trots van de stad maar is door de aardbevingen deels verwoest. De functie van ontmoetingsplek heeft het nog steeds. Je betaalt als toerist nu 10 dollar. Laat ik maar hopen dat het gebruikt wordt voor de wederopbouw. Vergelijken we het met november vorig jaar dan zien we gelukkig veel vooruitgang en overal is men aan het werk. Vrouwen tillen het cement over de bamboesteigers omhoog, andere dragen de bakstenen in rieten manden op hun schouders.
Vanaf de tempels die nog wel intact zijn wordt dit alles gadegeslagen door vele Nepalezen. Zij zitten hier soms stil, soms te praten en weer anderen zijn bezig met godsdienstige rituelen.
Halverwege onze wandeling naar Durbar Square zien we een lange rij met in het rood geklede vrouwen. De rij lijkt helemaal door te lopen tot het plein. Het is vandaag vrouwenfestival. Vrouwen zijn vrij en velen zijn in het rood gekleed. Ze wachten in de lange rij om uiteindelijk bij een van de tempels hun offeringen te doen.
Op het plein zelf is het een bijzonder mozaïek van beleving en activiteiten; de jongere generatie danst op ‘beats’ van een Dj, anderen laten hun toekomst gunstig beïnvloeden door bij ‘holy men’ hun toekomst te laten lezen en offers te brengen. Mooi is het te zien hoe de vrouwen met veel devotie de kaarsen aansteken bij de tempel, men buigt, steekt de handen vooruit, laten een belletje klinken en lopen stil door. Duizenden vrouwen met ieder hun eigen ritueel. Mooi om te zien.
Wanneer de avond valt verstomd langzaam het geluid en de activiteiten op het plein en zien we zelfs een einde aan de rij komen.
Tijd om terug te gaan naar het hotel. Vanaf het dak kijk ik opnieuw over Kathmandu. Wat een mooie stad om even tijdloos te zijn.
-
14 September 2018 - 15:13
Mart:
Wat herkenbaar is het, zoals je het zo mooi beeldend weet te omschrijven.
Have fun -
14 September 2018 - 18:04
Angelique :
Hoi Twan en Carolien
Jullie verslag lezende hier op de bank in Hoeven maakt dat ik me in Kathmandu waan! Ik was al erg enthousiast, maar kan nu bijna niet meer wachten! En, ik heb het al eens eerder gezegd Twan, je schrijft fantastisch! Een PEP boek ... Je volgende uitdaging? Ik krijg er energie van! -
15 September 2018 - 06:25
Cees-Jan:
Mooi om te lezen en het nodigd me echt uit om er eens naar toe te gaan. Veel plezier. -
15 September 2018 - 13:13
Herbert:
Dag Carolien en Twan,
Wat een grondige voorbereiding op de laatste grote reis die ik op deze wereld ga maken!!!!. Ik verheug me daar zeer op. Nog veel mooie dagen in Nepal. -
16 September 2018 - 14:39
Vincent:
Hoi Twan en Carolien,
Mooie verhalen. We blijven ze lezen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
