ETOSHA, WAT EEN BEESTENBOEL IS HET DAAR!!!
Door: Twan Robbeson
Blijf op de hoogte en volg Twan en Carolien
19 Juli 2013 | Namibië, Grootfontein
ETOSHA, WAT EEN BEESTENBOEL IS HET DAAR!!!
Vanaf Opuwu is het een dikke 300 kilometer richting Etosha; het grootste safaripark van Afrika. Hoe dichter we erbij komen hoe droger en vlakker het landschap wordt en hoe warmer. Rond 14.00 uur rijden we het dierenrijk binnen via de zuidelijke ingang de Anderson Gate. Een 20 kilometer verderop komen we bij de Okaukuejo-lodge. Er zijn 3 lodges/campsites in het park en we hebben het geluk de komende 2 nachten in het park te kunnen slapen. We droppen ons campingtafeltje en stoeltjes bij campsite 33; een mooi plekje aan de buitenzijde van de camping. De tent uitpakken doen we later wel. Het is tijd voor onze eerste echte eigen game-drive (safari). Dit is namelijk een van de weinige parken die je zelf mag rijden. Met onze fourwheel drive is dat geen probleem. Al snel zijn we onderweg naar locaties als ‘sprookieswoud’ en ‘Rhino Drive’. We hebben tot halfzes want als de zon ondergaat moet je terug zijn in de logde. De tocht is mooi en stuurt ons afwisselend door vlakke weidse landschappen en droge bossages. Zebra’s, Oryxen, steenbokken zien we in grote getale. Maar het mooiste zijn toch de gigantische giraffen die scherp afsteken bij een van de drinkplaatsen tegen de langzaam rood kleurende lucht.
Vanavond doen we een ‘campingsnackmaaltijd’ bestaande uit appelmoes, soep, knakworstjes, kaas, en een wijntje. Onze buren barbecuen en dat is te merken want diverse jakhalzen zwerven om de campingplaatsen heen voor de laatste restjes. Na een korte nacht zijn we de volgende ochtend om 6 uur weer op voor een complete dag gamedrive. We moeten vandaag het park van het zuidwesten naar het uiterste oosten doorkruisen. Ik heb een kaart gemaakt met naar mijn mening de meest interessante punten. Dat zijn in deze tijd van het jaar de waterplaatsen -vooral die kunstmatig zijn aangelegd- immers daar is water te vinden. Verder zijn alle waterplaatsen kurkdroog!
Het midden van dit park is een grote ‘zoutpan’ van maar liefst 120 x70 kilometer groot en ligt op een hoogte van 1080 meter waar de temperatuur kan oplopen tot een 60 graden celcius.
Op safari gaan is altijd een beetje gokken, logisch nadenken, goed kijken en geluk hebben. En dat laatste hebben we. We zijn nog maar net een uurtje onderweg wanneer we bij een waterplaats genaamd ‘Elephants’….. een 5 tal leeuwen spotten. 2 mannetjes en 3 vrouwtjes liggen wat loom voor zich uit te kijken. We zetten onze auto stil en wachten wat er gaat komen. Het is geduld hebben. Dan plots is er actie! Wanneer 2 vrouwtjes opstaan komt ook het mannetje met zijn gouden manen omhoog. Ze komen de richting van onze auto op. Toch maar raampje dicht? Of fotograferen? Ik kies voor het laatste en op enkele meters passeren ze onze auto en het lukt net een paar mooie plaatjes te schieten voor ze de bossages in verdwijnen. De hele dag zien we afwisselend zebra’s, oryxen, gnoes, struisvogels, wilde beesten, kudu’s, impala’s, giraffen en springbokken.
Rond 16.00 uur zijn we aardig ‘gaar’ van de vele kilometers, het intensieve speuren en alle indrukken.
Wanneer we op een 30 kilometer voor Fort Namutoni beslissen we dat we vandaag nog een afslag nemen en dan richting de lodge gaan. De afslag…….is wat meer naar de zoutpan toe. We rijden direct door de droge savanne die direct grenst aan de zoutpan. Maar veel lijkt hier niet te zien. Dan plots denken we iets bijzonders te zien….en dat klopt, links van ons zien we op een kleine 80 meter afstand de schim van een cheetah onder een boom. En de cheetah is niet alleen. 3 jongen volgen haar. De moeder komt richting onze auto en is duidelijk aan het kijken of de weg vrij is. We staan tegen de wind in en de motor is uit. Op een 10 meter afstand passeert het roofdier onze auto en steekt de weg over. De jongen durven dat niet en al helemaal niet meer wanneer wij de auto net iets naar voor zetten. Moeders is echter doorgelopen maar wat we verwachten gebeurt….. ze laat de jongen niet in de steek en komt terug en zoekt vanaf een grote rots waar ze zijn. Een fabelachtig gezicht om dit op 10 meter voor je te zien gebeuren. Het lukt me zelfs er nog een mooie plaat van te schieten dus kan onze dag en bezoek aan Etosha niet meer stuk. Met een yes yes yes gevoel komen we aan in Namutoni waar we vannacht zullen gaan slapen. Omdat we geen zin hebben om te koken besluiten we te gaan eten in de lodge. Onder de sterrenhemel genieten we van oryx, beef, bonensalade, sla en heerlijke groentes. Terug bij de tent genieten we nog na van de spectaculaire dag bij ons zelfgemaakte houtvuur en bereiden we ons voor op morgen wanneer we een lange etappe hebben van maar liefst 420 kilometer maar gelukkig over asfalt…
Ps Wil je ons ook enigszins op de foto volgen klik dan links op de pagina het linkje foto’s aan!)
Vanaf Opuwu is het een dikke 300 kilometer richting Etosha; het grootste safaripark van Afrika. Hoe dichter we erbij komen hoe droger en vlakker het landschap wordt en hoe warmer. Rond 14.00 uur rijden we het dierenrijk binnen via de zuidelijke ingang de Anderson Gate. Een 20 kilometer verderop komen we bij de Okaukuejo-lodge. Er zijn 3 lodges/campsites in het park en we hebben het geluk de komende 2 nachten in het park te kunnen slapen. We droppen ons campingtafeltje en stoeltjes bij campsite 33; een mooi plekje aan de buitenzijde van de camping. De tent uitpakken doen we later wel. Het is tijd voor onze eerste echte eigen game-drive (safari). Dit is namelijk een van de weinige parken die je zelf mag rijden. Met onze fourwheel drive is dat geen probleem. Al snel zijn we onderweg naar locaties als ‘sprookieswoud’ en ‘Rhino Drive’. We hebben tot halfzes want als de zon ondergaat moet je terug zijn in de logde. De tocht is mooi en stuurt ons afwisselend door vlakke weidse landschappen en droge bossages. Zebra’s, Oryxen, steenbokken zien we in grote getale. Maar het mooiste zijn toch de gigantische giraffen die scherp afsteken bij een van de drinkplaatsen tegen de langzaam rood kleurende lucht.
Vanavond doen we een ‘campingsnackmaaltijd’ bestaande uit appelmoes, soep, knakworstjes, kaas, en een wijntje. Onze buren barbecuen en dat is te merken want diverse jakhalzen zwerven om de campingplaatsen heen voor de laatste restjes. Na een korte nacht zijn we de volgende ochtend om 6 uur weer op voor een complete dag gamedrive. We moeten vandaag het park van het zuidwesten naar het uiterste oosten doorkruisen. Ik heb een kaart gemaakt met naar mijn mening de meest interessante punten. Dat zijn in deze tijd van het jaar de waterplaatsen -vooral die kunstmatig zijn aangelegd- immers daar is water te vinden. Verder zijn alle waterplaatsen kurkdroog!
Het midden van dit park is een grote ‘zoutpan’ van maar liefst 120 x70 kilometer groot en ligt op een hoogte van 1080 meter waar de temperatuur kan oplopen tot een 60 graden celcius.
Op safari gaan is altijd een beetje gokken, logisch nadenken, goed kijken en geluk hebben. En dat laatste hebben we. We zijn nog maar net een uurtje onderweg wanneer we bij een waterplaats genaamd ‘Elephants’….. een 5 tal leeuwen spotten. 2 mannetjes en 3 vrouwtjes liggen wat loom voor zich uit te kijken. We zetten onze auto stil en wachten wat er gaat komen. Het is geduld hebben. Dan plots is er actie! Wanneer 2 vrouwtjes opstaan komt ook het mannetje met zijn gouden manen omhoog. Ze komen de richting van onze auto op. Toch maar raampje dicht? Of fotograferen? Ik kies voor het laatste en op enkele meters passeren ze onze auto en het lukt net een paar mooie plaatjes te schieten voor ze de bossages in verdwijnen. De hele dag zien we afwisselend zebra’s, oryxen, gnoes, struisvogels, wilde beesten, kudu’s, impala’s, giraffen en springbokken.
Rond 16.00 uur zijn we aardig ‘gaar’ van de vele kilometers, het intensieve speuren en alle indrukken.
Wanneer we op een 30 kilometer voor Fort Namutoni beslissen we dat we vandaag nog een afslag nemen en dan richting de lodge gaan. De afslag…….is wat meer naar de zoutpan toe. We rijden direct door de droge savanne die direct grenst aan de zoutpan. Maar veel lijkt hier niet te zien. Dan plots denken we iets bijzonders te zien….en dat klopt, links van ons zien we op een kleine 80 meter afstand de schim van een cheetah onder een boom. En de cheetah is niet alleen. 3 jongen volgen haar. De moeder komt richting onze auto en is duidelijk aan het kijken of de weg vrij is. We staan tegen de wind in en de motor is uit. Op een 10 meter afstand passeert het roofdier onze auto en steekt de weg over. De jongen durven dat niet en al helemaal niet meer wanneer wij de auto net iets naar voor zetten. Moeders is echter doorgelopen maar wat we verwachten gebeurt….. ze laat de jongen niet in de steek en komt terug en zoekt vanaf een grote rots waar ze zijn. Een fabelachtig gezicht om dit op 10 meter voor je te zien gebeuren. Het lukt me zelfs er nog een mooie plaat van te schieten dus kan onze dag en bezoek aan Etosha niet meer stuk. Met een yes yes yes gevoel komen we aan in Namutoni waar we vannacht zullen gaan slapen. Omdat we geen zin hebben om te koken besluiten we te gaan eten in de lodge. Onder de sterrenhemel genieten we van oryx, beef, bonensalade, sla en heerlijke groentes. Terug bij de tent genieten we nog na van de spectaculaire dag bij ons zelfgemaakte houtvuur en bereiden we ons voor op morgen wanneer we een lange etappe hebben van maar liefst 420 kilometer maar gelukkig over asfalt…
Ps Wil je ons ook enigszins op de foto volgen klik dan links op de pagina het linkje foto’s aan!)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
