WINDHOEK, 6 WHEEL DRIVE EN HET DAK OP

Na een portie sushi op Schiphol vliegt de Fokker van KLM ons naar Frankfurt waar we een snelle overstap maken naar Gate B32. ‘Boarding 40-48’ klinkt het kort daarna. We pakken onze spullen en zetten ons neer op stoelnrs. 44 A en C . Klinkt niet logisch maar het is naast elkaar. 1 ding; het is een rechtstreekse vlucht van Frankfurt naar Windhoek maar verder moet je voor een beetje luxe niet bij air Namibie zijn. geen TV schermpjes, geen menu, geen comfortabele stoelen en koud. Met de nodige turbulentie bumpen we richting Windhoek. Daar worden we opgevangen en voor 9 uur zitten we al in onze hotelkamer. Veel is er niet te zien, dus bestuderen we de kaart, bespreken we met iemand van daar onze reis en nemen we onze satelliet telefoon in ontvangst. Immers de zaken moeten soms doordraaien. De volgende ochtend is het tijd onze “double cab four wheel drive met rooftop tent” op te halen. Waar wij dachten meteen te kunnen vertrekken blijkt het al bij al bijna 2 uur verder te zijn voor alles is ingevuld uitgelegd etc. etc. De fourwheel blijkt een 6 wheel te zijn want we hebben 2 reservebanden bij. Het schijnt hier een uitzondering te zijn dat je niet een lekke band rijd. Bijna 12.00 uur… ik kijk de man van de autoverhuur aan want het wordt tijd te vertrekken richting Sossusvlei en dat is toch snel een 350 kilometer. En we moeten eerst nog stoppen bij de supermarkt. Nadat we het nodige hebben in- en opgeslagen in de auto om te overleven zetten we koers richting Sossusvlei. We zijn nog maar net buiten Windhoek en maken meteen kennis met de wegen hier; gravel en hobbelen. Dus echt hard gaar niet. Het is maar de vraag of we tijdig de campsite gaan bereiken want na zonsondergang sluiten ze. Het wordt kantje boord…..maar we redden het net en wanneer de duisternis valt is het ons zelfs nog gelukt de daktent op te zetten. Geweldig, heerlijk zo slapen in de natuur… denken we dan nog, totdat we na werkelijk ons tentje gaan opzoeken. Want dan blijkt de temperatuur te zijn gedaald tot zo rond het vriespunt!!! Een echte warme nacht wordt het dan ook niet. De volgende ochtend komt de zon gelukkig al snel op sterkte en verwarmt ons ontbijt. Karamba wat was het koud vannacht, niet te hopen dat dat een voorbode is voor de komende 3 weken. In de tweede helft van de middag rijden we de Sossusvlei in. Het is onderdeel van het Namib Naukluft Park, het grootste park in Afrika en 4de grootste van de wereld. Dit gedeelte is wereldberoemd vanwege de hoge rode zandduinen. Het zonlicht kleurt de zandduinen van deze bijzondere vallei felrood. Van onze campingsite is het een 40 minuten rijden naar de beroemde en veel gefotografeerde en beklommen Duin 45. We zijn er nagenoeg de enige. Helaas halen we voor zonsondergang Deadvlei niet meer, dat komt morgen dan maar.
Opnieuw koelt het net na zonsondergang geweldig af en zin in opnieuw een nacht kou leiden hebben we niet echt dus “ze kunnen het dak op”… We besluiten de voorstoelen van onze auto zover mogelijk naar achter te klappen, pakken de slaapzakken en extra deken en slapen in de auto! Een beetje dom ziet het er volgens ons wel uit, maar koud is het niet (nee, we hebben niet de verwarming aan!). Morgenochtend op excursie in de Sossusvlei!