Deel 4: Going local

Kukelekuuhhh, potverdorie het lijkt wel of die beesten compleet van slag zijn hier. Ik word wakker en het is drie uur, aardedonker en we liggen in een Shandorpje een twee uur lopen de bergen in ten zuiden van Kyaume. Maar ook het weer is hier van slag. We reizen al twee dagen met regenbuien terwijl het hier nu het ‘droge’ seizoen is. Gisteren zijn we met de ‘local’ bus gereisd; tassen, zakken, balen, pakketten, brief, koffers, bamboe, kisten en Birmezen (allemaal vrouwen) die instappen richting de markt van Kyaume. Iedereen wil schijnbaar voorin zitten. We waren als eerste en hadden de twee stoelen achter de chauffeur maar voor we het wisten zaten er nog 2 op een uitklapstoeltje naast ons en nog twee naast de chauffeur, dat terwijl er toch nog genoeg plaatsen vrij zijn. Met een halve ruitenwisser en onder begeleiding van regen en donder arriveerden we een 1,5 uur later op onze plek van bestemming. Bedoeling was direct de bergen in te gaan maar dat werd een halve dag later.
Maar nu is het droog gelukkig. Na een goed ontbijt bij de Shanfamilie starten we onze tocht verder de bergen in naar de diverse bergstammen.
Rond de klok van twaalf houden we een pauze. We stoppen bij een Pa-O familie aan het begin van het dorp. De grote vermaler op de binnenplaats maakt veel lawaai en perst de de kroppen mais tot veevoer. Vele handjes helpen hierbij. Supergastvrij is de ontvangst door de ‘ouwe baas’ van het huis. Sigaartjes en thee staan voor onze neuzen voor we er erg in hebben. “Of we mee blijven lunchen?” Eten wat de pot schaft dat wel. Dus uitkijken. Voor je het weet sta je ‘in de brand’ van een of ander ‘spicy’ goedje. De maaltijd bestaat uit witte rijst, vis (met graten), groenten en een of andere curry die ik graag oversla. We trekken verder. Onderweg worden we gegroet door kleurrijke mensen in traditionele kledij. Ieder dorpje heeft zijn eigen kloostertje, tempeltje en traditionele huizen veelal gebouwd van bamboe vlechtwerk. Terug in Kyauwme worden we -als we richting een lokaal winkeltje lopen- plotseling bij de arm gegrepen, bijna binnen gesleurd en aan tafel gezet in een feestelijke sfeer. Koffie, taart en een boel met mensen om ons heen. We zijn beland op een Birmaanse bruiloft ! Fotootje? …Even later staan we op honderden facebooksites in Myanmar. Moet niet gekker worden.
Mmmmm, heerlijk, we zitten aan de vrijdagmiddagborrel. Een grote fles Myanmarbier (wat heerlijk bier is) en wat lokale zoutjes. Om 16.30 zijn we in ons hotel gearriveerd. Het “One Love Hotel” een wat dubieuze naam maar altijd nog beter om mee thuis te komen dan “second love Hotel”. Morgen stappen we op de trein richting Mandalay; een 7 uur durende treintocht (wat ook zomaar 10 uur kan worden) onder andere over de Gothekbrug. Dit was lange tijd de tweede hoogste spoorbrug ter wereld. Oja we krijgen 1 tip; heb je hoogtevrees kijk dan niet uit het raampje!