TER LAND, DE BOOM IN EN IN DE LUCHT IN!

TER LAND, DE BOOM IN EN IN DE LUCHT IN!
Kwakende kikkers, exotische tjilpende vogels, krijsende apen, onbekende geluiden in de rivier voor onze tent, huilende honden, ruisende bladeren en dan weer soms doodstil; we worden wakker aan de oever van de Okavango Delta. Een uniek gebied in de wereld omdat de delta niet uitmondt in andere rivieren of de zee maar doodloopt in de woestijn. Dit zorgt ervoor dat er het hele jaar veel activiteit is van de dieren die genoodzaakt zijn om –op zoek naar voedsel en water- zich continue in grote getalen te verplaatsen. We zitten aan de zuidkant van de delta met onze daktentauto. Het mooiste wat je hier kunt doen is je in laten vliegen naar een van de weinige lodges. Iets wat we zeker zullen gaan opnemen in onze PEP African Experience, maar nu niet doen.
Om de delta te verkennen hebben we ervoor gekozen dit op een ouderwetse wijze te doen door ons te laten voortroeien in een uitgeholde boomstam. Ze noemen het hier een mokoro. Het is de enige manier om door dit moerassige gebied te gaan. Comfortabel is anders maar opnieuw bijzonder. De rand van de boot ligt slechts een tiental centimeters boven het water in dit moerassige riet. Niet veel bewegen dus. We varen de hele ochtend door dichte rietstruiken, langs open delen met waterlelies een nijlpaardenplas terwijl watervolgels voor ons uit de struiken vliegen om wat meters verder weer neer te dalen. Halfweg leggen we aan bij een van de eilandjes. Tijd voor een bushwalk (oftewel: safari te voet). Onze bootman gidst ons naar diverse drinkplaatsen. Het is warm en midden op de dag. De meeste dieren schijnen zich te hebben verscholen in de bossages. Ook op de verre vlaktes die we soms passeren zien we weinig behalve fraaie landschappen. Tot we na ongeveer driekwartier lopen oog in oog staan met drie olifanten. Ze staan wel op een eindje afstand maar toch…niets scheidt ons. Ze zijn echter meer geinteresseerd in de groene blaadjes aan de bomen dan in ons. Eenmaal terug bij onze boomstam genieten we van onze lunch met uitzicht op de delta. Het broodje en water smaken best. De zon bakt er lustig op los en dat is ook aardig te merken aan de kleur van ons gezicht en armen wanneer we 2,5 uur later terug zijn op de startplaats en we met een soort van speedboot in een uur worden teruggebracht naar de camping.
Het mooiste beeld van de Okavango krijg je uit de lucht. Dus ga ik bij de lodge informeren of er mogelijkheden zijn. We zien genoeg kleine Cesna vliegtuigen maar die zijn meestal bedoeld om mensen in te vliegen in de delta zelf (want met de auto kun je er niet komen). Ons oog valt op een helicopter service die (met de deuren eruit) een rondvlucht maakt boven dit gebied. Wat een uitdaging (!)en ideaal om te fotograferen; 45 minuten van bovenaf dit landschap en de dieren spotten. Maar enigszins spannend vind ik het toch ook wel. We slapen er een nachtje over.
Pfffffff….we besluiten te gaan vliegen maar niet zonder het bedrijf te ‘inspecteren’. Dat geeft wel een goed gevoel. Dus doen dan maar! Je leeft maar 1 keer. Om half vijf in de middag schudt een Australier vriendelijk onze hand. Hij is de piloot. Met de auto naar de startbaan of beter gezegd opstijgplaats. De helikopter is veel kleiner dan gedacht en de deuren zijn er inderdaad uit! Er kunnen maximaal 4 mensen zitten waarvan de piloot er een is. ‘Safetybelt’ aan, headset op (waardoor we contact hebben met de piloot), de propellers draaien en daar gaan we. Het avondlicht geeft een magnifiek beeld over de Okavanga en juist op dit gedeelte van de dag worden de dieren actief wat we vanuit de lucht op bijzondere wijze ervaren; zebra’s rennen door het water wanneer de helikopter boven hen vliegt, we zien kuddes buffels het zand doen opstuiven en grote kuddes olifanten en giraffen onder ons door het landschap trekken. Een unieke kijk op de wereld en het landschap onder ons. Bijna 50 minuten ervaren we zo de bijzondere schoonheid van Afrika, de Okavanga en de natuur. We zijn er beiden stil van wanneer we landen en realiseren ons ook nauwelijks wat we hebben ervaren. Gelukkig hebben we een kleine camera aan de helikopter bevestigd en hebben we tal van foto’s gemaakt. Maar ook zonder dat zullen deze beelden ons altijd bijblijven.
Terug op de camping is het tijd om de route voor de paar laatste dagen uit te gaan zetten. We hebben nog 2 dagen voor we terugvliegen naar het zo te horen- tropische Nederland. Ons wacht hier nog een korte stop in Ghanzi en daarna de 600 kilometer terugrit naar Windhoek. Terugkomen naar de Okavanga doen we zeker!