HECTIEK, APPELTJES EN WE HALEN DE 100!
Door: Twan Robbeson
Blijf op de hoogte en volg Twan en Carolien
03 November 2019 | Nepal, Ghami
Op het dorpsplein waait de 3 meter hoge wimpel van de Takam Foundation tegen de muur van het gemeenschapshuis. Het enige rustige deze ochtend… Want het is hectiek in Ghami! Vandaag is het de eerste dag van het surgical eye camp hier. De vrouwen zijn het plein en het community house aan het schoonmaken, lopen met grote pannen, veranderen een donkere stenen ruimte in een keukentje, terwijl de mannen met hout aankomen en de zware spullen van het operatieteam van het Himalayan Eye Hospital vanuit de auto sjouwen. ‘We change location’. Dr. Indra inspecteert samen met de Razzu de burgemeester en enkele van ons volunteersteam de locaties die we gaan gebruiken voor de oogcheck en de operaties. Alles zal gebeuren in een kaal betonnen ruimte die er pas een jaar staat maar nog zeker niet klaar is. “We have to do good clean, and we use plastic to devide”. Je kunt het je bijna niet voorstellen dat we hier morgen gaan opereren. Buiten vinden de oogtesten plaats, tegen de achtergrond van een zandkleurige ruïne van een voormalig paleis met daar weer achter het wijdse landschap. We hebben nog maar net de ogentest buiten opgehangen wanneer de eersten zich al melden. De vrouwen zijn traditioneel gekleed in een donkere basisjurk met daarop rond de heup een kleurig gestreepte sarong hier genaamd kethin. De haren zijn gevlochten, de gezichten donker, ruw en gerimpeld. Op hun borst religieuze hangers met afbeeldingen van de Dalai Lama of andere Boedhistische heiligen en een rozenkrans. Je kunt zien dat het leven hier keihard is. Deze vrouwen hebben al uren gereisd om hier te komen. Maar dankbaar zijn ze nu al. Het inschrijven gebeurt door een Boedhistische monnik die aan ons team is toegevoegd. Hij spreekt zowel Mustang als Nepali. Christ en later Mart en Jan doen de ogentest. Is men buiten klaar dan gaat men naar binnen voor de vervolgonderzoeken. Ons volunteersteam wordt volledig ingezet! Afwisselend zijn Heleen, Liek, Jacqueline, Ellen, Jack, en Carolien druk bezig met de bloeddrukmetingen, registreren en de mensen aan het begeleiden. Mondkapjes zijn geen overbodige luxe, de kleding oogt alsof deze al maanden gedragen wordt. Ondertussen wordt begonnen met het gereedmaken van de operatieruimte. Er worden nog even snel wat draden getrokken naar een generator zodat we ook een 40 watt (!!) lampje hebben om te opereren. We gebruiken de kennis van Bartolo bij de schoonmaak. Als hij vraagt of hij misschien een borsteltje kan krijgen om de wasbak schoon te maken komen ze met een tandenborstel. Maar ook daarmee krijgt hij de wasbak een stuk ‘sterieler’. Meer dan dat wordt het ook niet! Het duurt even voor het ‘circus’ draait maar dan loopt het ook! Een aantal van ons heeft ervaring en dat is mooi! Anderzijds is het toch weer totaal anders dan afgelopen jaar. Rond het middaguur zien ze stipjes op een hoge bergwand. Het zijn bewoners uit een nabijgelegen dorp die onderweg zijn naar ons. Dat voelt goed. Een vrouwtje grijpt in haar stoffen tasje. Ze kijkt me aan en zegt zachtjes “apple”. Ze knikt om me te overtuigen hetgeen ze in haar handen heeft van haar aan te nemen. Dan duwt ze een mooi fris appeltje in mijn handen. Zo worden we door haar bedankt. Onbetaalbaar! De hele dag loopt het gestaag door. Mensen komen soms van dorpjes die uren hier vandaan liggen. Gelukkig hoeven ze niet met een lege maag terug want de vrouwengemeenschap van Ghami trakteert iedereen op Dal Bath; rijst en linzen. Geweldig om te zien dat hier nog zoveel samen wordt gedaan door de gemeenschap. We zijn er soms jaloers op. Rond 15.30 uur wordt het spannend… halen we vandaag de honderd? Dat zou geweldig zijn gezien het zeer afgelegen gebied waar we zitten. En ja hoor… niet alleen nummer 100 komt maar ook nog 101,102, 103 en 104! De laatste is de lokale monnik. Handenschuddend vertrekt hij. Voor ons tijd om op te ruimen voor vandaag.
-
03 November 2019 - 16:19
Leo Dekkers:
Fantastisch dat het allemaal weer succesvol verloopt. Als wij hier jullie ervaringen lezen krijgen wij het gevoel van “waren wij er toch maar bij” -
03 November 2019 - 16:19
Leo Dekkers:
Fantastisch dat het allemaal weer succesvol verloopt. Als wij hier jullie ervaringen lezen krijgen wij het gevoel van “waren wij er toch maar bij” -
03 November 2019 - 18:03
Monique:
Helemaal te gek dat dit toch mogelijk is in zo’n afgelegen gebied!
En ja wat een “appeltje” al niet kan doen!
Super wat jullie allemaal voor elkaar krijgen! -
03 November 2019 - 18:41
Tessa:
Wat een prachtig project hebben jullie! Leuk om jullie te volgen. Succes! -
04 November 2019 - 09:46
Henk Pinckers:
Jullie zijn echte verlossers! Hoe weldadig moet het zijn als je ogen het weer "doen".... zo bewonderingswaardig! Hulde! -
04 November 2019 - 18:26
Jan Bulkmans:
Met grote bewondering jullie werkzaamheden gelezen . Jullie zijn voortreffelijk en veerdienstelijk bezig. Grote klasse. -
05 November 2019 - 11:58
Herbert:
ik miste jullie verslagen over 31 oktober, en 1 en 2 november en maakte me zorgen dat er iets niet goed zou zijn. Lag waarschijnlijk aan geen bereik. Wat zijn jullie goed bezig!! Wou dat ik er bij was....... -
05 November 2019 - 16:38
Janny Van Merode:
Heel mooi wat je doet en super goed verslag -
05 November 2019 - 17:09
Marco Van Den Beemt :
Dank jullie van harte toppers
Groet Marco en Petra van den Beemt -
05 November 2019 - 18:46
Marc V Boxtel:
Wat geweldig 104 mensen helpen . Toppers -
07 November 2019 - 09:34
Robin Mehagnoul:
Wat een geweldig resultaat: 100+ operaties! Zeker onder deze hele moeilijke en voor ons nauwelijks voor te stellen omstandigheden.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
