JOMSOM, YAK AND NEPALI TEA
Door: Twan Robbeson
Blijf op de hoogte en volg Twan en Carolien
30 Oktober 2019 | Nepal, Kathmandu
“Jomsom check inn, Jomsom check inn”; Een paar minuten geleden is Tara Airlines geland op airport Pokhara en voor ons is het tijd om in te gaan stappen voor onze vlucht richting Jomsom. We zijn al blij dat de vlucht 45 minuten vertraging heeft; bij aankomst op het vliegveld werden we verrast door o.a. Dr. Indra, zijn vrouw en de chairman van het ooghospitaal die ons nog speciaal een goede reis komen wensen. Dat is nog eens teamspirit!
De vlucht naar Jomsom is een van de meest spectaculaire vluchten in Nepal. Je vliegt tussen de Dauhlagri en Annapurna door de Khali Ghandiki vallei in.
Via de achterzijde klimmen we met onze volunteers groep het vliegtuigje in. Met nog twee andere passagiers zit het vliegtuig vol. Maar geloof het of niet…we hebben wel een stewardess aan boord, die uitbundig kotszakjes en watjes als gehoorbescherming komt uitdelen. Die komen precies op tijd. Hevig ronkend trekken we ons op gang, de piloot trekt de stuurknuppel omhoog en de heftig draaiende propellers zorgen voor een vlekkeloze start.
Een klein halfuurtje later staan we midden in Jomsom. Wat een geweldige vlucht was dit.
En dan te bedenken dat het alternatief een 10 uur durende fourwheeldrive rit was door het gebergte.
Eerst maar eens koffie scoren bij hotel Majestic.
“Black coffee? Nepali tea? Lime tea?” Zelfs net afgebakken warme appeltaart komt nog op de tafel.
We zijn in een totaal andere wereld gekomen. Van de hectiek van Kathmandu en Pokhara in het boomloze, kale, bijna desolate 2700 meter hoge landschap van Mustang. Lower Mustang is dit nog. De komende dagen reizen we verder naar Upper Mustang, het voormalige koninkrijkje.
Hier staan onze fourwheels klaar. We maken kennis met de chauffeurs en zetten koers richting Kagbeni, waar we vanavond zullen gaan slapen.
We checken in bij Hotel Yak Donalds. De rest van de dag gaan we gebruiken om te acclimatiseren op hoogte, in Kagbeni wat rond te kijken en een excursie te doen naar Muktinath; een van de beroemdste pelgrimsplaatsen voor Indiërs.
“Waauw wat een fantastisch landschap”, “immens”, “ongelooflijk zeg” hoor ik zomaar rond me heen. We zijn vanmiddag ruim 700 meter boven Kagbeni geklommen. Vanuit hier hebben we een vrij beeld op de diverse ‘whitecaped’ zevenduizenders (bergtoppen) rond ons. In het diepe dal zien we Kagbeni liggen en kronkelt in een bijna schilderachtig patroon de rivier in de brede bedding. Dat alles in een grote variëteit van grijs, beige tinten.
We sluipen langzaam verder omhoog en bocht na bocht komt Muktinath dichterbij. We stappen uit. We zijn hier op 3700 meter hoogte en dat merken we. “You want on horse to the temple”??? Gelukkig maar want onze energie zullen we de komende dagen nog hard genoeg nodig hebben en… we steunen er de lokale economie weer mee. Voor we het weten staan er 13 paarden voor ons klaar.
Blij betalen we de 500 roepie (3 euri) en lopen we langzaam weer naar beneden, genietend van het immense maar ook harde landschap.
Wolken drijven de vallei binnen en langzaam valt de duisternis in wanneer we Kagbeni weer in zicht krijgen.
Met een bordje witte rijst en een curry van Yak sluiten we de dag af.
Het was een mooie dag.
Het herinnert me aan een tekst die ik vanmiddag hier las;
“When the shadows of the clouds meets the wind and the Yaks starts to dance the wisdom sits on the earth…”
De vlucht naar Jomsom is een van de meest spectaculaire vluchten in Nepal. Je vliegt tussen de Dauhlagri en Annapurna door de Khali Ghandiki vallei in.
Via de achterzijde klimmen we met onze volunteers groep het vliegtuigje in. Met nog twee andere passagiers zit het vliegtuig vol. Maar geloof het of niet…we hebben wel een stewardess aan boord, die uitbundig kotszakjes en watjes als gehoorbescherming komt uitdelen. Die komen precies op tijd. Hevig ronkend trekken we ons op gang, de piloot trekt de stuurknuppel omhoog en de heftig draaiende propellers zorgen voor een vlekkeloze start.
Een klein halfuurtje later staan we midden in Jomsom. Wat een geweldige vlucht was dit.
En dan te bedenken dat het alternatief een 10 uur durende fourwheeldrive rit was door het gebergte.
Eerst maar eens koffie scoren bij hotel Majestic.
“Black coffee? Nepali tea? Lime tea?” Zelfs net afgebakken warme appeltaart komt nog op de tafel.
We zijn in een totaal andere wereld gekomen. Van de hectiek van Kathmandu en Pokhara in het boomloze, kale, bijna desolate 2700 meter hoge landschap van Mustang. Lower Mustang is dit nog. De komende dagen reizen we verder naar Upper Mustang, het voormalige koninkrijkje.
Hier staan onze fourwheels klaar. We maken kennis met de chauffeurs en zetten koers richting Kagbeni, waar we vanavond zullen gaan slapen.
We checken in bij Hotel Yak Donalds. De rest van de dag gaan we gebruiken om te acclimatiseren op hoogte, in Kagbeni wat rond te kijken en een excursie te doen naar Muktinath; een van de beroemdste pelgrimsplaatsen voor Indiërs.
“Waauw wat een fantastisch landschap”, “immens”, “ongelooflijk zeg” hoor ik zomaar rond me heen. We zijn vanmiddag ruim 700 meter boven Kagbeni geklommen. Vanuit hier hebben we een vrij beeld op de diverse ‘whitecaped’ zevenduizenders (bergtoppen) rond ons. In het diepe dal zien we Kagbeni liggen en kronkelt in een bijna schilderachtig patroon de rivier in de brede bedding. Dat alles in een grote variëteit van grijs, beige tinten.
We sluipen langzaam verder omhoog en bocht na bocht komt Muktinath dichterbij. We stappen uit. We zijn hier op 3700 meter hoogte en dat merken we. “You want on horse to the temple”??? Gelukkig maar want onze energie zullen we de komende dagen nog hard genoeg nodig hebben en… we steunen er de lokale economie weer mee. Voor we het weten staan er 13 paarden voor ons klaar.
Blij betalen we de 500 roepie (3 euri) en lopen we langzaam weer naar beneden, genietend van het immense maar ook harde landschap.
Wolken drijven de vallei binnen en langzaam valt de duisternis in wanneer we Kagbeni weer in zicht krijgen.
Met een bordje witte rijst en een curry van Yak sluiten we de dag af.
Het was een mooie dag.
Het herinnert me aan een tekst die ik vanmiddag hier las;
“When the shadows of the clouds meets the wind and the Yaks starts to dance the wisdom sits on the earth…”
-
30 Oktober 2019 - 06:58
Henk:
Adembenemend !!!! Succes!! -
30 Oktober 2019 - 10:53
Truus:
Onvoorstelbaar mooie reis.
Succes voor iedereen. -
30 Oktober 2019 - 11:11
Monique:
Carolien, Twan, en iedereen die mee is, een hele mooie reis gewenst!
Succes met het oogkamer. En super om jullie weer te kunnen en mogen volgen!
Saubhaagy -
30 Oktober 2019 - 17:10
Margareth Piersma:
Schitterend wat een ‘wereld’ !!!!!!succes de komende dagen !! -
30 Oktober 2019 - 20:41
Ingrid:
Wat een mooi nieuw avontuur gaan jullie weer tegemoet. Hopelijk krijgt er niemand last van hoogteziekte en wordt het oogkamp wederom een groot succes daar in Mustang. Groetjes aan iedereen!
-
31 Oktober 2019 - 20:39
Jeannine En Ben:
jullie zijn niet alleen wereldburgers die het mooie bezoeken maar ook toppers die het leed van anderen proberen op te lossen. Geweldig, niets dan respect en bewondering voor jullie allemaal. Dikke kus. -
31 Oktober 2019 - 20:39
Jeannine En Ben:
jullie zijn niet alleen wereldburgers die het mooie bezoeken maar ook toppers die het leed van anderen proberen op te lossen. Geweldig, niets dan respect en bewondering voor jullie allemaal. Dikke kus. -
03 November 2019 - 12:29
Erwin Duivenvoorden:
Prachtig om dit zo te volgen. Wat zal die vlucht mooi geweest zijn. Succes daar en geniet ervan
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
