ROOK, PITTIGE REIS EN DUITSE SCHLAGERS
Door: Twan Robbeson
Blijf op de hoogte en volg Twan en Carolien
13 November 2018 | Nepal, Kathmandu
Deze keer is het een bijzondere crematie van een vooraanstaand iemand. Dat wordt al snel duidelijk. Langzaam lopen we het bruggetje over naar de andere kant van de rivier. Van daaruit speelt zich een bijzonder schouwspel af.
We zien hoe aan de overkant een groot aantal mensen rondom een in doeken gewikkeld lichaam staan. Gehuil klinkt. Mensen komen een voor een hun offer brengen. Langzaam kleurt het levenloze lichaam oranje door de vele bloemenkransen. Honderden mensen volgen het ritueel.
Dan wordt het lichaam door de familieleden met een baar naar de stenen crematieplaats gebracht. Blokken hout worden op het lichaam gelegd, de bloemdecoratie gaat eraf. De familie maakt nog drie laatste rondes rond het lichaam. Dan komen de mannen in het witte gewaad met hun vuur. Enkele seconden later stijgen dikke rookwolken op. Over een paar uur zal er van hem nog enkel wat as over zijn wat zal worden toevertrouwd aan de heilige Basmathi rivier.
Het wordt tijd om Kathmandhu achter ons te laten. We zetten in twee busjes koers richting Bandipur. Kathmandu uitkomen valt niet mee. Alles rijdt door elkaar. Spookrijden is hier normaal zo lijkt het. We stuiteren en schudden de stad uit. Maar vergeleken met de weg naar Takam is deze weg nog heilig. Toch is de reis pittig. Meer dan 5 uur rijden we slingerend door het bergachtige landschap voor we aan onze eindklim naar Bandipur beginnen. We komen rond de klok van 16.00 uur aan. Iedereen verkent nog even het sfeervolle bergplaatsje. We slapen deze avond in het bijzonder Old Inn hotel. Het is een typisch honderden jaren oud Newar huis opgebouwd uit potrode stenen met zwarte houten luiken en een weelderige tuin. Een monument! Een nadeel is wel dat de deurtjes niet hoger dan 1 meter 40 zijn wat er voort zorgt dat zowel Leo, Johan als Herbert al binnen 3 minuten tegen het kozijn aanlopen.
Dat er een echt teamgeest is blijkt wel uit het feit dat iedereen op tijd is als we zeggen dat we op het terras een borrel gaan drinken. “Wat zijn we eensgezind”. Hier is nog een biertje en wijn te bestellen. Dat zal in Takam over een paar dagen wel anders zijn! Mooie is dat er veel gelachen wordt en verhalen worden gedeeld.
Eenmaal aan tafel voor het diner bij het Himalaya Cafe vloeien de verhalen rijkelijk. Zo weten nu dat er een medereiziger op iemand met een rood ski jack en krullen viel, iemand anders zijn favoriete muziek enkele Duitse Schlagers blijken te zijn. Weer iemand anders een absolute Heavy Metal fan is en iemand ander de voorkeur geeft aan de vijfde van Beethoven.
Het licht gaat rond middernacht uit. Het is stil in Bandhipur. Morgen gaan we richting Pokhara richting ons doel; Pokhara en het Himalayan Eye Hospital! Nog een dag en dan gaan we aan het werk!
-
13 November 2018 - 19:00
Carla:
Weer mooi geschreven Twan. Maak er een mooi reis!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley