NAMASTE, OGEN VAN BUDHA EN EEN AVONDJE NEPALEES
Door: Twan Robbeson
Blijf op de hoogte en volg Twan en Carolien
13 November 2018 | Nepal, Kathmandu
Het is donker wanneer de wielen van de 737 van Fly Dubai de landingsbaan van Kathmandu raken. Snel vullen we onze ‘immigrations’ formulieren in. We nemen de balie ‘with visa’ en stappen met een stempel in ons paspoort Nepal in.
‘Namaste’ klinkt het enthousiast wanneer we met alle bagage naar buiten lopen. Anil, de man van Eyecare foundation komt ons tegemoet. Iedereen krijgt een kleurige shawl en een kleurige bloemenkrans omgehangen; een traditionele Nepalese ontvangst.
In 2 busjes volgestouwd met bagage zetten we koers richting ons hotel. “Mot je hier kijken…, moet je dat zien…” klinkt het in het busje. Het verkeer is totaal anders dan bij ons.
‘Everest beer please’! We hebben onze koffers snel weggezet en zitten in een restaurantje in de buurt van ons hotel. De sfeer zit er al snel in. Iedereen kijkt uit naar de komende dagen. Wat voor avontuur zal dit gaan worden? De tafel is een groot kakelnest tot het eten komt. We proosten met Nepalees bier, genieten van onze Aziatisch maaltijd.
Het is kwart voor zeven in de ochtend wanneer de ogen van Budha ons aanstaren. We zijn bij de Budaneth. Het is de grootste stupatempel van Nepal. Rondom de stupa woont een grote Tibetaanse gemeenschap. Wat een tafereel zie je hier! Honderden mensen lopen ‘clockwise’ rondes rond de stupa, weer anderen offeren of zijn diep in gebed en weer anderen lopen in trance hun gebedsmolens rond te draaien. Bijzonder zijn de pelgrims die hier naartoe zijn komen vallen. Hun beweging lijkt vertraagd. Twee handen gaan tegen elkaar de lucht in, dan strekken de handen zich naar voren en buigen zich de knieën. Hij schuift op de grond, strekt zich uit en staat weer op en het ritueel herhaald zich. En dat kilometerslang. De reacties binnen onze groep zijn van verrassend, indrukwekkend tot emotioneel.
Na een heerlijk ontbijt in het hotel gaan Herbert, Mart en Erwin op uitnodiging van Anil mee naar een lenzenfabriek en kaartenmakerij.
Leo, Angeline, Liek, Heleen, Jan, Jacqueline en Christ gaan met Twan de wijk Thamel in. Hier staat ons hotel maar eenmaal buiten het hotel is het een wirwar van straatjes met winkeltjes en is er volop bedrijvigheid. Johan en Marian gaan naar de Garden of Dreams; een mooie binnentuin in het centrum van Kathmandu.
In de middag bezoeken we Durbar Square. HET monumentale plein van Kathmandu. Potrode tempels rijzen hier boven de omgeving uit. Voor de meeste van ons is de wandeling naar het plein al een ervaring op zich. Eenmaal op het plein wil een van de heilige mannen met ons op de foto. Met een grote rode stip lopen we verder het plein op.
De avond wordt op bijzondere wijze afgesloten met een Nepalees diner. We schuiven aan een lange tafel, met een zitting op de grond. Nodige knieën kraken. Maar iedereen heeft een fantastische avond met allerlei Nepalese lekkernijen. Tussendoor worden we entertaint met Nepalese muziek en dans. Mooi om de reis zo te beginnen. Tevreden en vermoeid valt dan ook iedereen ‘zijn mandje in’.
‘Namaste’ klinkt het enthousiast wanneer we met alle bagage naar buiten lopen. Anil, de man van Eyecare foundation komt ons tegemoet. Iedereen krijgt een kleurige shawl en een kleurige bloemenkrans omgehangen; een traditionele Nepalese ontvangst.
In 2 busjes volgestouwd met bagage zetten we koers richting ons hotel. “Mot je hier kijken…, moet je dat zien…” klinkt het in het busje. Het verkeer is totaal anders dan bij ons.
‘Everest beer please’! We hebben onze koffers snel weggezet en zitten in een restaurantje in de buurt van ons hotel. De sfeer zit er al snel in. Iedereen kijkt uit naar de komende dagen. Wat voor avontuur zal dit gaan worden? De tafel is een groot kakelnest tot het eten komt. We proosten met Nepalees bier, genieten van onze Aziatisch maaltijd.
Het is kwart voor zeven in de ochtend wanneer de ogen van Budha ons aanstaren. We zijn bij de Budaneth. Het is de grootste stupatempel van Nepal. Rondom de stupa woont een grote Tibetaanse gemeenschap. Wat een tafereel zie je hier! Honderden mensen lopen ‘clockwise’ rondes rond de stupa, weer anderen offeren of zijn diep in gebed en weer anderen lopen in trance hun gebedsmolens rond te draaien. Bijzonder zijn de pelgrims die hier naartoe zijn komen vallen. Hun beweging lijkt vertraagd. Twee handen gaan tegen elkaar de lucht in, dan strekken de handen zich naar voren en buigen zich de knieën. Hij schuift op de grond, strekt zich uit en staat weer op en het ritueel herhaald zich. En dat kilometerslang. De reacties binnen onze groep zijn van verrassend, indrukwekkend tot emotioneel.
Na een heerlijk ontbijt in het hotel gaan Herbert, Mart en Erwin op uitnodiging van Anil mee naar een lenzenfabriek en kaartenmakerij.
Leo, Angeline, Liek, Heleen, Jan, Jacqueline en Christ gaan met Twan de wijk Thamel in. Hier staat ons hotel maar eenmaal buiten het hotel is het een wirwar van straatjes met winkeltjes en is er volop bedrijvigheid. Johan en Marian gaan naar de Garden of Dreams; een mooie binnentuin in het centrum van Kathmandu.
In de middag bezoeken we Durbar Square. HET monumentale plein van Kathmandu. Potrode tempels rijzen hier boven de omgeving uit. Voor de meeste van ons is de wandeling naar het plein al een ervaring op zich. Eenmaal op het plein wil een van de heilige mannen met ons op de foto. Met een grote rode stip lopen we verder het plein op.
De avond wordt op bijzondere wijze afgesloten met een Nepalees diner. We schuiven aan een lange tafel, met een zitting op de grond. Nodige knieën kraken. Maar iedereen heeft een fantastische avond met allerlei Nepalese lekkernijen. Tussendoor worden we entertaint met Nepalese muziek en dans. Mooi om de reis zo te beginnen. Tevreden en vermoeid valt dan ook iedereen ‘zijn mandje in’.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
