ON A MISSION
Door: TWAN
Blijf op de hoogte en volg Twan en Carolien
13 September 2018 | Nepal, Kathmandu
Een klikkend geluid. De Emirates 380 Airbus trekt het landingsgestel in. We worstelen ons door het wolkendek naar 41000 voet. We zijn vertrokken. Wie had dat in mei 2017 nog kunnen bedenken. Ik weet nog goed dat ik in Zandvoort aankwam voor een lezing van de Lions. Te laat, het diner was voorbij, geen parkeerplaats meer, anderhalf uur file gehad; kortom genoeg om eigenlijk weer naar huis te rijden. Eenmaal binnen besloot ik een paar presentaties te volgen. Ik zette me achterin. Net als vroeger op school het gevoel hebbende niet op te hoeven letten. Net voor ik binnen ging werd ik nog even voorgesteld aan Anil; een Nepalees die een presentatie zou houden over oogkampen in het Himalayagebergte. Omdat we 3 weken later ook in dat gebied zouden zijn besloot ik te wachten op zijn verhaal.
Dit was de start van wat nu is uitgegroeid tot het Pit surgical eye camp.
Zijn film startte met iemand die enkele dagen met zijn moeder op de rug door de bergen liep voor hulp. Het landschap, de mensen; het kwam me direct bekend voor. Immers in 1990/92 en 96 was ik weken in het gebied van de Annapurna geweest. Ik ging rechterop zitten en werd meegetrokken in de beelden en het verhaal. 300 mensen die dagen lopen naar een kamp waar ze hopen op hulp; hopen op letterlijk zicht op een toekomst.
Na afloop klampte ik Anil aan en vroeg hem naar de kosten van een kamp omdat hij had verteld over mensen die soms een kamp sponsorden. “six thousand dollar” was zijn antwoord. “Het complete kamp?” vroeg ik. “Yes the whole camp”……
We maakten afspraken om 3 weken later elkaar te ontmoeten en het hospitaal van waaruit de operaties werden geregeld te bezoeken.
Dat is nu -september 2018- allemaal geschiedenis!
Na mei 2017 is er veel gebeurd, zo was Scherpenhuizen Groenten en Fruit een van de eerste die ook in onze plannen geloofde en het initiatief ging supporten. Er volgde daarna nog een groot aantal supporters, maar daarover later meer.
In november 2017 zijn we -samen met Mart van der Smissen- teruggegaan om diverse zaken voor het TAKAM oogkamp op te starten.
De afgelopen weken werd mij veel gevraagd “ga je op vakantie?” Vakantie? Nee dat is het niet. Werk? Nee dat ook niet….. we zijn op een missie!!
Over 10 uur landen we in Kathmandu; de hoofdstad van Nepal. De komende week staat helemaal in het teken van de voorbereidingen voor onze reis aanstaande november naar Takam.
Wat gaan we zoal doen? Tenten checken, fourwheeldrives boeken, het eten bespreken, het kamp uittekenen, slaapzakken testen, diverse supermarkten bezoeken en het allerbelangrijkste op vrijdag en zaterdag: Dr. Indra opnieuw ontmoeten; de directeur van het Himalayan Eye Hospital en aanvoerder van het medisch team in november.
Met hem gaan we de definitieve doelen bepalen.
Extra mooi is dat we hem gaan verrassen. Door een zeer gulle gift mogen we hem namens een zeer goede kennis van ons een Anterior Vitrectomy overhandigen. Een apparaat dat onmisbaar is voor operaties in dergelijke oogkampen. Wij zijn degene die dat mogelijk hebben gemaakt zeer dankbaar! En ook van Dr.Indra hebben we al gehoord dat ze in zijn team ontzettend blij zijn met dit apparaat. Vrijdag gaan we het overhandigen.
Als we terug zijn is het nog een kleine 7 weken. Dat moet genoeg zijn voor een fundraising van een extra kamp denk ik dan. Voor 35,- euro kun je concreet het verschil maken tussen iemand blind verder laten leven of letterlijk zicht op een nieuwe toekomst te bieden.
Dat we daarbij zijn en straks onderdeel van mogen uitmaken is een groot voorrecht!
Terwijl ik dit schrijf valt de duisternis in. De ‘380’ koerst zuidoostelijk richting het Arabisch Schiereiland voor onze tussenstop in Dubai. Tijd om de benen even te strekken.
Dit was de start van wat nu is uitgegroeid tot het Pit surgical eye camp.
Zijn film startte met iemand die enkele dagen met zijn moeder op de rug door de bergen liep voor hulp. Het landschap, de mensen; het kwam me direct bekend voor. Immers in 1990/92 en 96 was ik weken in het gebied van de Annapurna geweest. Ik ging rechterop zitten en werd meegetrokken in de beelden en het verhaal. 300 mensen die dagen lopen naar een kamp waar ze hopen op hulp; hopen op letterlijk zicht op een toekomst.
Na afloop klampte ik Anil aan en vroeg hem naar de kosten van een kamp omdat hij had verteld over mensen die soms een kamp sponsorden. “six thousand dollar” was zijn antwoord. “Het complete kamp?” vroeg ik. “Yes the whole camp”……
We maakten afspraken om 3 weken later elkaar te ontmoeten en het hospitaal van waaruit de operaties werden geregeld te bezoeken.
Dat is nu -september 2018- allemaal geschiedenis!
Na mei 2017 is er veel gebeurd, zo was Scherpenhuizen Groenten en Fruit een van de eerste die ook in onze plannen geloofde en het initiatief ging supporten. Er volgde daarna nog een groot aantal supporters, maar daarover later meer.
In november 2017 zijn we -samen met Mart van der Smissen- teruggegaan om diverse zaken voor het TAKAM oogkamp op te starten.
De afgelopen weken werd mij veel gevraagd “ga je op vakantie?” Vakantie? Nee dat is het niet. Werk? Nee dat ook niet….. we zijn op een missie!!
Over 10 uur landen we in Kathmandu; de hoofdstad van Nepal. De komende week staat helemaal in het teken van de voorbereidingen voor onze reis aanstaande november naar Takam.
Wat gaan we zoal doen? Tenten checken, fourwheeldrives boeken, het eten bespreken, het kamp uittekenen, slaapzakken testen, diverse supermarkten bezoeken en het allerbelangrijkste op vrijdag en zaterdag: Dr. Indra opnieuw ontmoeten; de directeur van het Himalayan Eye Hospital en aanvoerder van het medisch team in november.
Met hem gaan we de definitieve doelen bepalen.
Extra mooi is dat we hem gaan verrassen. Door een zeer gulle gift mogen we hem namens een zeer goede kennis van ons een Anterior Vitrectomy overhandigen. Een apparaat dat onmisbaar is voor operaties in dergelijke oogkampen. Wij zijn degene die dat mogelijk hebben gemaakt zeer dankbaar! En ook van Dr.Indra hebben we al gehoord dat ze in zijn team ontzettend blij zijn met dit apparaat. Vrijdag gaan we het overhandigen.
Als we terug zijn is het nog een kleine 7 weken. Dat moet genoeg zijn voor een fundraising van een extra kamp denk ik dan. Voor 35,- euro kun je concreet het verschil maken tussen iemand blind verder laten leven of letterlijk zicht op een nieuwe toekomst te bieden.
Dat we daarbij zijn en straks onderdeel van mogen uitmaken is een groot voorrecht!
Terwijl ik dit schrijf valt de duisternis in. De ‘380’ koerst zuidoostelijk richting het Arabisch Schiereiland voor onze tussenstop in Dubai. Tijd om de benen even te strekken.
-
13 September 2018 - 15:46
Annie Edam:
Wat een mooi begin al van je verslag! We wensen je veel succes en een fijne tijd in Katmandu! -
13 September 2018 - 16:18
Maarten:
Mooi om dit te lezen, echt geweldig! -
13 September 2018 - 16:29
Janny Van Merode :
Mooi om te lezen veel succes ga jullie volgen prachtig -
13 September 2018 - 18:31
Monique:
Twan, Carolien,
Door jullie verhaal reizen wij met jullie mee door een land waar wij zelf hele mooie herinneringen aan hebben!
Veel succes met alle voorbereidingen! -
13 September 2018 - 18:32
Henk Pinckers:
Geweldig jullie initiatief en de bijbehorende daadkracht! Hulde -
13 September 2018 - 19:17
Bartolo:
Mooie missie. Veel succes met de voorbereiding. -
14 September 2018 - 04:52
Diana Kockelkoren:
Veel succes met de voorbereidingen, toppers! Mooi initiatief! Ik ga jullie volgen -
14 September 2018 - 06:08
Mart:
Twan & Carolien,
Mooi om te lezen. Ik kan niet wachten om in November mee te reizen om daadwerkelijk te zien hoe de mensen uit Nepal geholpen worden. Succes met de voorbereidingen. -
14 September 2018 - 07:59
Anke :
Geweldig
Heel veel succes. -
14 September 2018 - 07:57
Ingrid:
Zeer onder de indruk van jullie verhaal en missie en geweldig dat er zoveel vrijwilligers zijn die in november meegaan om deze missie te laten slagen. Top!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
